Banja Koviljača

Banja Koviljača se nalazi u Zapadnoj Srbiji i gradsko je naselje grada Loznice u Mačvanskom okrugu. Nalazi se u zagrljaju reke Drine i šumovite planine Gučevo, na nadmorskoj visini od 128m. Od Novog Sada udaljena je oko 130 kilometara.

Banja Koviljača je jedna od najlepših i najlekovitijih banja Balkana koja kao i većina banja u Srbiji ima dugu istoriju i lečilišnu tradiciju. Još od doba Rimljana, pa čak i ranije područje ove banje bilo je naseljavano. Na osnovu arheoloških ostataka na prostoru današnje banje u doba starog Rima, nalazilo se veliko Rimsko naselje Genzis, dok najstariji pisani izvori koji pominju Banju Koviljaču su putopisi iz 16 veka. Tokom 19 veka Turci u velikom broju posećuju Banju Koviljaču kada je nazivana i banjom na otvorenom zbog nepostajanja bilo kakvih zatvorenih objekata. Banja je stavljena pod zaštitom države 1867 godine za vreme vladavine Mihaila Obrenovićeva, a od 1898 počinje ozbiljnije podizanje i razvoj Banje Koviljače. Vremenom postaje ne samo moderno lečilište već i mondensko sastajalište koje posećuju srpski velikani. Vremenom je dobila naziv Podrinjska lepotica gde su uživali i Dositej Obradović, Vuk Karadžić, Aleksandar Karađorđević.

Bogata izvorima sumporovite vode, lekovitim blatom, Banja Koviljača postaje banjsko lečilište u vreme Kralja Petra I Karađorđevića koji 1908 godine uz svoju rezidenciju podiže i savremeno sumporno kupatilo.

Umereno kontinentalna klima, guste šume i Drina, vazduh ove banje čine čistim i svežim čak i tokom letnjih vrućina i zahvaljujući tome Banja Koviljača je proglašena Vazdušnom banjom iako se nalazi na relativno niskoj nadmorskoj visini.

Danas je Banja Koviljača jedna od najposećenijih banja u Srbiji i nosi naziv Kraljevska banja. Jedinstveni simbol Banje Koviljače je banjski park koji je stvoren po ugledu na zapadnoevropske parkove, prostire se na površini od 40  hektara i predstavlja po veličini drugi park u Srbiji. Park ima preko osamdeset vrsta drveća sa prelepim cvetnim aranžmanima. Ovaj prirodni ambijent obogaćen je lavirintom velikog broja reka među kojima svakako dominira Drina, ali su tu i Jadar, Lešnica, Račevina i Azbukovica.

Termomineralan voda koja se koristi u terapijske svrhe pripada u kategoriji natrijum – kalcijum – hidrokarbonatnih hipotermi. Banja Koviljača leči: reumatična oboljenja, degenerativne promene zglobova i kičmenog stuba, diskus herniju, osteoporozu, lezije perifernih nerava, sterilitet, limfedem.

Okolina Banje Koviljače je bogata kulturno istorijskim spomenicima. Na planini Cer nalaze se ostaci starih gradova i utvrđenja (Kosanin i Trojanov grad), kao i spomen kosturnica. U blizini Banje Koviljače je i Tršić, rodno mesto Vuka Stefanovića Karadžića sa etno selom pod zaštitom države. Tu se nalazi i manastir Tronoša u kome je smešten „Muzej ranog Vukovog školovanja“.

Turistički sadržaj Banje Koviljače je bogat i raznovrstan. Živopisan  predeo Podrinja koji  sa jedne strane Banju Koviljaču otvara nepreglednim mačvanskim ravnicama, a sa druge zatvara padinama Gučeva, Sokolskih planina, Cera i Boranje čine banjski potencijal ogromnim. Razlozi za posetu Banji Koviljači su brojni, među kojima pored potreba za medicinskim tretmanom, odmorom ne zaostaju ni posete brojnim kulturnim i sportskim manifestacijama. Likovna kolonija, folklorna i razna druga kulturna umetnička društva, Đački Vukov sabor samo su od nekih manifestacija kojima je domaćin Banja Koviljača.